අඳුර....!!

ජීවිතය පිළිබඳ විශ්වාසය
දියව ගිය තැන....
ඇත්තේ අඳුරම පමණි..

මම,
ඒ අඳුරට පෙම් බඳින්නෙක්මි....

සිනහව දැන් මට අමතකය..

ඛේදයේ ගිලුනු මම....,
ඔබේ ප්‍රහර්ශයට ස්වර ගලපන්නේ
කෙලෙසදැයි තවම නොදනිමි...

ජීවත්වීම යනු....,
හුස්මගැනීම පමණක්ම නොවන බැව්
අඳුරු මතකයන් මට උගන්වමින් සිටී....

සැමවිටම ඛේදය යනු....;
වෙස්වලාගත් ආශිර්වාදයක් බැව්;
දැන් මම දනිමි...

එබැවින්..
මම තවමත්..
අඳුරට පෙම් බඳින්නෙක්මි....!!!